Wywiad z ekipą Flow Mo przeprowadzony pod koniec 2003 roku.
Czy mogli byście się przedstawić ludziom, którzy was jeszcze nie znają.
Flow Mo jest ekipą b-boy’i z Północnej Europy, z Finlandii. Nasz kraj jest znany jako ojczyzna Świętego Mikołaja, kraina tysiąca jezior i jako miejsce hardcorowo oryginalnego stylu b-boyingu. Flow Mo reprezentuje sobą: prawdziwy, skromny i szczery styl życia b-boyów. Jako artyści rozwijamy taniec jako sztukę i pozostawiamy po sobie ślad w historii. Robiąc to dobrze się bawimy. Życie jest niekończącym się szukaniem idealnych kółek. Kto założył ekipę Flow Mo?
Została założona przez członków dwóch różnych grup wywodzących się z Helsinek i Jyväskylä. Na początku były to dla siebie konkurencyjne składy, robiliśmy ze sobą bitwy a później zaczęliśmy występować razem od roku 2000. Nazwa Flow Mo powstała w 2002 roku.
Jak się zajęliście tańcem i jak długo jest on obecny w Finlandii?
Antopio tańczy od 1992 roku, Focus od 1995, a inni od 1997/98. Myślę że filmy takie jak Beat Street i Wild Style były główną inspiracja dla wszystkich ziomów. Kiedyś była tutaj silna scena w latach osiemdziesiątych, ale w większości umarła na początku lat dziewięćdziesiątych. Ludzi, którzy odwiedzili Finlandie, tacy jak Freeze z Ghost Crew, Wicket, Stuntman i K-mel stali się wielką inspiracją dla całej sceny b-boyowej.
Co oznacza hasła zamieszczone na waszej stronie internetowej "ruch jest tożsamością", "footwork jest formą sztuki"?
"Ruch jest tożsamością", znaczy być sobą. Wyrażasz swoją duszę jako unikalny artysta. Pokazujesz swoją tożsamość po przez ruchy. Od kiedy rozpoczęliśmy nasz b-boying próbujemy koncentrować się na stylu, footworkach i oryginalnym bboy flava. Skupiamy swoją uwagę także na małych filozoficznych ruchach, niż na takich które mogłyby być widowiskowe dla laików. Często ludzie mogą zobaczyć footworki, czyli to co jest wykonywane między trikami. Jest milion sposobów aby użyć swoich kroków, i tańczyć do rytmu, jechania na bicie. Oczywiście szanujemy i trenujemy wszystkie hardcorowe elementy b-boyingu takie jak toprocking, uprocking, również power moves. Szanujemy również wszystkie inne uliczne style. Mamy nawet w naszej ekipie szalonego tancerza freestyle. Próbujemy również przykuć uwagę ludzi do footworków. Ludzie zapomnieli o nich, więc próbujemy pokazać je im w pozytywnym świetle.
Zajęliście 2 miejsce na "Freestyle Session Europe Tour". Jakie mieliście bitwy i pokazy dotychczas? Jakie tytuły wywalczyliście?
Najbardziej godny uwagi jest nasz udział w najlepszej ósemce Freestyle Session 8 w USA. To była masakra. Byliśmy ekipą z nikąd. Mogę się założyć, iż nikt z tam obecnych ludzi nie wiedział, że jest taki kraj co nazywa się Finlandia. Pierwszego dnia batelkowaliśmy się z Rock Steady i zakwalifikowaliśmy się do drugiego. Także nasze B-girls wygrały Bboy Summit 2003 B-Girl 2on2. Potem wygrywaliśmy zawody w Finlandii i pewne w Szwecji. Nie jesteśmy ekipą, która dużo wygrywa zawodów, ponieważ nie robimy żadnego, szybkiego rozgłosu i nie jesteśmy jeszcze doświadczoną ekipą. Oprócz udziału zawodach i jamach dajemy przedstawienia teatralne w wielu miejscach. Ostatnie odbyło się na BBoy Summit 10 Theatre X-perience.
Które zawody są najbardziej prestiżowe dla ludzi w Finlandii (Skandynawii)?
BOTY, Fresstyle Session, Out for Fame?…i oczywiście nasze imprezy.
Czy tytuły są dla was ważne?
Nie troszczymy się o tytuły czy o wielkie zawody. Tytuły niczego nie znaczą. Ludzie przeceniają wielkie zawody i tytuły. W większości przypadków, wielkie zawody są dla tłumu, nie dla samych b-boyów. Jest to widowisko i rozrywka. Za często się zdarza, że ekipy, które najbardziej zabawiają publikę wygrywają. To jest smutne. Musisz tańczyć dla własnej osoby, nie dla tłumu. Właśnie to różni bboying od innych rzeczy. Kółka są zajebistą sprawą. Kółka są zawsze główną przyczyna naszych przyjazdów na zawody.
W jaki sposób break dance wpływa na wasze codzienne życie? Czy ktoś z was żyje z tańca?
Mógłbyś raczej spytać, jak to nie wpływa na nasze życie. Wielu z nas żyje lub próbuje żyć z tańca. Taniec może uczynić cię naprawdę szczęśliwym lub smutnym. Czasami taniec możesz traktować jako swoją prace albo tylko sprawę, którą chcesz wykonywać. Większość z naszych przyjaciół jest także tancerzami. Mogłeś to zobaczyć w show takich jak „Top of the Pops” i „European Music Video Awards”.
Czy na show takich jak te, tańczycie zawsze na max swoich możliwości, czy oszczędzacie się ?
Zawsze gdy wychodzimy na parkiet, robimy to jak najlepiej potrafimy. Nie oszczędzamy się. Robiliśmy takie show dawno temu, w 2000 roku. Takie imprezy są jednak naprawdę sztuczne. Nie traktują one tancerzy jako artystów . Dzieciaki podziwiają wtedy klipy w stylu „Chciałbym być w teledysku! Chciałbym być na MTV Awards!” To jest bardzo smutne, nie powinno to odbywać się w taki sposób. Przemysł muzyczny próbuje wykorzystać cię jak najlepiej może.
Jeśli chodzi ogólnie o Hip-Hop, czy czujecie się związani z innymi elementami hiphopowej kultury, czy widzicie siebie jako „czystych” tancerzy?
Koncentrujemy się na tańcu ale mamy dużo ziomków z fińskiej sceny rapu. Myślę więc generalnie rzecz biorąc, że jesteśmy z tym związani. Także w naszej „rodzinie” jest Jani, który jest writerem oraz artystą graficznym. Sprawdźcie jego stronę: www.alfonshelsinki.com. Myślimy, że 4 elementy Hip-Hopu powinny być bardziej ze sobą połączone. Przez wiele lat nie było imprez, które łączyły by wszystkie 4 elementy, czy nawet takich, na które zostają zaproszeni b-boye na show. Komercyjne, klubowe gówno zabija naszą kulturę.
Opiszcie fińską scenę z waszego punktu widzenia. W jakim kierunku rozwija się?
Fińska scena jest zajebista. Nie ma tancerzy, którzy po prostu robią modne rzeczy, które możesz zobaczyć na materiałach. Jeśli ktoś inny robi non-stop teksasy, skakanie na ręce, twistery i tak dalej, cokolwiek jest modne w tym czasie, my nie chcemy tego robić. Chcemy robić coś innego. Nie myślę, że jesteśmy najlepszym krajem, który mógłby wygrywać wielkie imprezy. Wierzymy, że pewnego dnia będziemy znani jako najbardziej stylowi b-boye na świecie.
Burza mózgów (jedno słowo – jedna krótka odpowiedź) - Muzyka – uczucia, energia - Pokazy – dużo pracy, chcielibyśmy mieć ich więcej - Bitwy – to nas napędza - Bomfunk MC's – szansa zobaczenia miejsc, których dotąd nie widziałeś. Przeszłość, w tej chwili - Styl – esencja - Kontuzje – to się czasami zdarza, przez nie stajemy się mocniejsi - Podróże – inspiracja - Europa – ziemia rodzinna - USA – Taco Bell (fast food) - Flow Mo – wspaniałe wspomnienia i wielkie nadzieje na przyszłość
Taniec jako filozofia. Jakie spontaniczne myśli pojawiają się w waszych umysłach? Co się pojawia w waszych głowach, jeśli myślicie trochę dłużej o tym?
Najlepszą filozofią jest posiadanie własnej filozofii. Nie podążaj za trendami. Nie idź łatwą drogą. Znajdź własną drogę aby wyrazić swoją duszę. Ponieważ to jest jedyna rzecz, którą w rzeczywistości posiadasz. Zapomnij o publice, zapomnij o sędziach, zapomnij o trikach, po prostu poczuj beat i jedziesz. Kiedy poczujesz wolność i rytm w swoim ciele, wtedy odnajdziesz własną osobę.
Czy macie jakąś specjalną zdarzenie czy historię, o której chcielibyście opowiedzieć? Może być zabawna lub poważna.
Tego lata kiedy pojechaliśmy do Los Angeles na Summit 10 i Fresstyle Session 8, pożyczyliśmy samochód od Asia 1. Był szalenie gorąco tego dnia. Jechaliśmy autostradą i nagle przegrzał nam się silnik. To była masakra, auto zatrzymało nam się na środku pięciopasmowej autostrady. No wiesz, tysiące samochodów jadących 150 km/h. "Nieeeeeeee, zaraz zginiemy!!!". To było naprawdę krytyczne, prawie mielibyśmy poważny wypadek. Silnik ostygł po kilku minutach i mogliśmy powoli jechać. Zjechaliśmy z autostrady do najbliższej stacji benzynowej. Stuntman, który jechał innym autem, przyjechał, żeby naprawić samochód. Mówił „ Nie martwcie się, dam sobie z tym radę”. Wyglądał naprawdę jak profesjonalista, wymienił olej i takie tam. Potem wróciliśmy do hotelu. Dziękowaliśmy Stuntsowi: "Ale się wjebaliśmy, dzięki wielkie, nigdy nie naprawialiśmy samochodu" i tak dalej. Stunt opowiedział: "Nie miałem pojęcia co robie. Po prostu, robiłem to tak jak na filmach gdy się zepsuje samochód". Cała podróż do USA była wyjątkowa. Moglibyśmy napisać o tym książkę.
Powiedzcie coś o waszych przyszłych planach!
Ten rok był wspaniały dla nas. Podróżowaliśmy dużo na różne zawody do Francji, USA, Danii, Szwecji, Grecji, Anglii. Mam nadzieje, że dalej będziemy zdrowi i będziemy mieli możliwość do podróżowania tyle ile możemy, aby poznać nowych przyjaciół, złapać inspiracji, znaleźć prawdziwe, ostre kółeczka. Chcielibyśmy polecieć do Japonii, a następnie do Nowego Jorku. Także pracujemy nad przedstawieniem teatralnym i próbujemy je ulepszać. W następnym roku organizujemy w Helsinkach festiwal tańca ulicznego SADE Festival od 19 – 25 lutego 2004 roku. To będzie wspaniała impreza obfitująca w bitwy i pokazy. Także próbujemy zrobić na najwyższym poziomie Stylowo/Footworkową konkurencję w Europie. Antopia Solo VHS jest już gotowe i także pracujemy nad wypuszczeniem naszego DVD. Sprawdźcie nasza stronę www.flowmocrew.com. Jest tam dział poświęcony naszym obecnym przedsięwzięciom.
Pozdrowienia dla...
Pozdrowienia dla pionierów, którzy stworzyli tą formę tańca. Dla rodziny i przyjaciół z całego świata. Dla Ghost Crew Scandinavia, Moves Per Minute, www.taukojalka.com, Hatsolo, Rome One, Ima, Steps, Lil Flex, Stuntman, K-Mel, Dj Leacy (Najwięszy breakowy DJ, Niech spoczywa w pokoju!!!), Ken Swift, Storm, Asia 1, Poe 1, Paulskee, Flea, Cros 1, King Up Rock, Zulu Gremlin, RSC, Footwork Fanatix, Massive Monkees, Stylelements, Killafornia, Renegade, Tells, Louieville, Lamine, Link, Bruce Ykanji, AnssiKoo, Jesse13, Tamer, Kimmo&Jussi, Exhale, Style Maniacs, Kuusamo, Kalsse, Teebs, Saku, www.breakdancesm.net, www.dmaestre.tk, Mercy1, Riski Jesse, Rähinä. Wielkie podziękowania dla thebaske.com za zajebisty wywiad i inspirujące pytania.
Żyjcie tym!
Flow Mo