JoJo Torres może nie posiada sławnego imienia, ale on się tym nie przejmuje. Jest pierwotnym, autentycznym b-boy’em z zachodniego Bronxu. Tańczył już zanim obecni „nowicjusze” urodzili się.
„Pojmuje to w ten sposób. Musisz znać swoją historię jeśli chcesz być b-boy’em. Ale jeśli jej nie znasz, nie wścieknę się przez to. Ja mogę powiedzieć: Jestem JoJo, Jestem założycielem Rock Steady Crew. Wiem na czym stoję. O to właśnie chodzi”. Jest jednym z pierwszych portorykańskich b-boy’i, który kiedykolwiek trafił na parkiet. JoJo w wieku 9 lat zaczął toczyć bitwy z innymi b-boy’ami w swojej okolicy. Wówczas, jako dzieciak z nieustającą siłą rozwijał swoją czteroosobową ekipę w b-boy’owej społeczności. W konsekwencji grupa ziomów rozrosła się prawie dziesięciokrotnie. „Nazywaliśmy się “the Untouchable Four B-Boys”(Nietykalni Czterej B-Boy’e) Czyli, Ja, EZ Mike, Peabody 170th i Jimmy D.
Niszczyliśmy w bitwach przez pewien czas i ludzie chcieli tańczyć z nami, więc zaczęliśmy rozkminiać. ‘Ej, możemy mieć większą ekipę niż cztery osoby’. Ale musieliśmy zmienić naszą nazwę, ponieważ nie możesz mieć więcej b-boys w składzie niż czterech i nazywać się the Untouchable Four B-Boys.” Potem to się zmieniło. W 1977 roku, po usłyszeniu kawałka „Rock Steady”, dojściu do ekipy większej liczby tancerzy, i podtrzymywaniu formy sztuki jaką był rockin’, tak jak śpiewano w owym kawałku, w stałym (steady) niezmienionym tempie, ekipa przyjęła nazwę Rock Steady.
“Byłem wtedy mentorem, nauczycielem dla ekipy, ponieważ pokazywałem wszystkim jak tańczyć.
Ludzie z którymi miałem do czynienia nie wiedzieli jak się tańczy. Więc jeden po drugim, uczyłem jednego, uczyłem drugiego aby rozwijać taniec w grupie, przez co nasza ekipa stawała się coraz lepsza. Jedni w tym czasie byli dobrzy w gimnastyce, inni uczęszczali do szkół karate. Musiałeś to wszystko połączyć razem tworząc coś – pewien rodzaj formy sztuki.” Z dobrymi trampkami i w zajebistych ciuchach, nowo-sformowana ekipa wydobyła się na światło dzienne bardzo świeża. Wykorzystywali każdą możliwość jaka się nadarzała, aby szybko się rozwijać, między innymi przez bitwy dla pieniędzy i respektu. Im więcej walk wygrywali, tym więcej ludzi chciało razem z nimi tańczyć. W tym czasie, gdy trwał pierwszy rozdział Rock Steady Crew, ekipa urosła do 32 członków obejmując współczesnego czołowego gracza Rock Steady Richie Colon aka Crazy Legs. „Crazy Legs był ostatnim, który doszedł do ekipy w mojej erze. Wtedy był typem b-boy’a, którego używaliśmy jako „przynęty”. Wysyłaliśmy go do kogoś, kto mógł go pojechać i wtedy mogliśmy ocenić czy ktoś jest dobry. Wiedzieliśmy dzięki niemu, czy z taką osobą możemy tańczyć. To co widzieliśmy u Crazy Legs’a, gdy przyjmowaliśmy go do Rock Steady, to była jego determinacja. Crazy Legs ciągle ostro jechał, ciągle ostro jechał, ciągle ostro jechał!” Rock Steady nadal dominowała w bitwach przez okres 2 lat, ale w 1979 break dancing na Bronx’ie zaczął wymierać. Więc kiedy Crazy Legs poprosił o pozwolenie otworzenia „manhattańskeigo rozdziału” w 1981 roku, pierwotni członkowie ekipy dali mu błogosławienie i ich drogi się rozeszły. “B-boying był prawdziwy przez około 3, 4 lata. Miałeś około 4 lat dobrego tańczenia i potem zaczęło to zanikać.
To wymarło, naprawdę to wymarło. Wtedy miałeś więcej rapu i działo się dużo innych rzeczy. Dlatego daliśmy Crazy Legsowi duży kredyt zaufania, ponieważ on dalej mocno machał. On utrzymywał b-boying przy życiu. Teraz to zostało na nowo odkryte. Zobacz jak to jest popularne. Nie zobaczysz teraz reklamy w której ktoś nie wykręca backspina, to awansowało.”
Kiedy moda na b-boying zaczęła zanikać, JoJo opuścił Bronx i pracował przez półtora roku. Do momentu kiedy powrócił, nie mogłeś nigdzie znaleźć pierwotnych członków Rock Steady a nowi manhattańscy członkowie odbywali wtedy tournee. Razem z Crazy Legsem wyznaczonym na nowego prezydenta Rock Steady, podtrzymywali to co zostało rozpoczęte na ulicach Bronxu, tylko że w trasie, dając reszcie świata „pierwszy smak” breakingu. “JoJo był oryginalnym wiceprezydentem Rock Steady. On, Jimmy D i pozostali pierwsi członkowie ustanowili foundations dla wszystkich, którzy pojawili się po nich” – mówi Crazy Legs. „Byłem szczęśliwy, że to zrobili. Stworzyli coś co uważałem za ekskluzywne i naprawdę chciałem być tego częścią.” Mimo to, imię JoJo w dużej mierze zostało zapomniane, nowa ekipa „trzymała je w niszy” hiphopowego świata. JoJo jest z tego dziś zadowolony i nazywa to „statusem getto-sławy”.
Nadal utrzymuje kontakt z Crazy Legsem, obecnym prezydentem Rock Steady i nawet tego roku przybył na obchody Rock Steady Crew 27th Anniversary. Więc dla tych, którzy nazywają się b-boy’ami i nie znają jego imienia to jest nadal pewna norma. “Jeśli ktoś zadaje pytanie, na które nie potrafi odpowiedzieć nawet Crazy Legs, następnym ‘nigga’ do tego pytania mogę być tylko ja. Każde, które dotyczy Rock Steady. Nikt nie odpowie na pytanie co się działo z pierwszą generacją Rock Steady Crew, tylko ja. Nikt nie może zmienić historii, nikt nie może nic powiedzieć, ponieważ byłem tam i wiem dokładnie jak to wszystko się wtedy działo. Obecnie JoJo mieszka na uboczu Nowego Jorku, ma dwóch synów i dwie córki. Jest szefem w rodzino-rozrywkowo-sportowej organizacji zwanej the First Arena. Do dnia dzisiejszego chce czynić jak najlepiej dla Rock Stead
y. Mówi, że jest dumny z faktu, iż Rock Steady przetrwało i rozwijało się przez lata. Nadal kocha swoją ekipę. „Rock Steady nie może być większa niż obecnie. Mam nadzieje, że nadal będzie wielka i zawsze będzie dominującą siłą w b-boy’owej społeczności.
