13 grudnia 2007 (czwartek) godz. 20, Klub Folia Koncept Kraków, Rynek Główny 30 „Bartek: Nie ma sztuki jest tylko Rahim Blak”
Program:
1. „Bartek” 44’M - projekcja filmu dokumentalnego Projekt „Bartek”, to pierwsza odsłona krakowskiej tajemnicy poliszynela – biografii Rahima Blaka, za którą kryje się niejeden życiorys. Jednym z Nich jest Bartek, który urodził się 23 sierpnia 1985 roku w Czeladzi… 2. Manifestacja Muzyczna Bartosza KA debiutanckiej płyty apteczKA i premiera klipu „chwile” 3. Folia Concept Manifest O Kapliczce Rahima Blaka na Rynku Głównym 30, czyli o sztuce, w którą ludzie zaczynają wierzyć - Ewa Janicka i Iwona Niemiec-Satoła - właścicielki klubu Folia. 4. Performance „Mamo Kocham Cię” Tak, jak wytatuowałem sobie na plecach "kocham cię mamo" i pokazuję jej ten tatuaż przy okazji jej urodzin, tak teraz tatuuję sobie "Nie ma sztuki jest tylko Rahim Blak" na prawym przedramieniu. (Bartosz KA) 5. Audiovisual Set – DJ Phreneticus & VJ Kabzel Podróż przez historie hip-hopu. Czarne rytmy i czarne brzmienia. Od oldskulowych klasyków przez szalone lata 90-te po najbardziej wygrubaszone współczesne produkcje: Run DMC i Dj Krush, Erik B & Rakim i Pete Rock, Kaliber 44 i Beastie Boys, Paktofonika i Ohmega Watts - wszystko to i wielu innych klasyków - doprawione monologiem z filmu „Bartek” i wizualizacjami w 100% urban style – There is no art there is only Rahim Blak. 6. BEATBOX – MC Jurny (W2Banda/Mazeratti Soundsystem) 5-ty element kultury hip-hopowej. Wokalna perkusja, czyli sztuka oddechu mocno zakorzeniona w hip-hopie.
Projekt „Bartek” jest pierwszą odsłoną krakowskiej tajemnicy poliszynela – biografii Rahima Blaka, za którą kryje się niejeden życiorys. Jednym z Nich jest Bartek, który urodził się 23 sierpnia 1985 roku w Czeladzi, jego dzieciństwo nosiło znamię patologii. Czas wolny od zajęć w tamtejszej szkole podstawowej spędzał na kradzieży samochodowych odbiorników radiowych i drobnych rozbojach. W 2002 roku Bartek poznał poważnie rozważającego swoją artystyczną przyszłość, Rahima Blaka (rocznik 83).
Bartek przez kilka lat był kolejno turtlesem i klingonem Rahima. Na te lata przypadł najważniejszy okres kształtowania się jego twórczej osobowości. Dziś Bartek wydaje debiutancką płytę hiphopową apteczKA, postanowił również zakończyć współpracę na zasadzie zależności z autorytetem z młodzieńczych lat. Prowadzi galerię sztuki współczesnej, Pralnia Chemiczna w Katowicach, jest kuratorem ogólnopolskiego festiwalu Arterie. Przyszedł dzień, w którym postanowiłem odejść, zacząć robić swoje, tak jak sam uważam za słuszne, bardzo długo dojrzewałem do tego dnia, odszedłem od Blaka, była to jedna z najważniejszych decyzji w moim życiu, z której jestem dumny, bo musiałem zacząć od zera, wszyscy mnie znali jako Rahim, wszyscy mnie szanowali, bo byłem kimś, kto już coś znaczy w tym całym burdelu świata sztuki. Stygmat Rahima Blaka jednak często się odnawia. Bartek rozumiejąc jego – stygmatu - wagę i niezbywalność, postanowił nadać noszonemu w sobie piętnu, kontekst Etosu swojego mistrza, tatuując na prawym przedramieniu treść jego manifestu – Nie ma sztuki, jest tylko Rahim Blak. Tak, jak wytatuowałem sobie na plecach "kocham cię mamo" i pokazuję jej ten tatuaż przy okazji jej urodzin, tak teraz tatuuję sobie "Nie ma sztuki jest tylko Rahim Blak" na prawym przedramieniu.
Artefakt funkcjonujący w kontekście galeryjno-wystawienniczym nie jest w przypadku filmu „Bartek” sednem dzieła sztuki, tym sednem jest fakt, do którego film odsyła, czyli realne życie, realny naskórek i realny stygmat na przedramieniu młodego muzyka. Fakt nie jest wytworzony, (mimo etymologii tego słowa) jest czymś niepodważalnym, czymś, co się wydarzyło i nie podlega manipulacji. Rahimowi daleko jest do miana boga, ale często jawi się jako Religia. Jego wyznawcy w prezencie dostają od niego stygmaty, a w zamian za to, oddają mu cześć swojej historii.